خلاصه ای از سوابق شخصیت های تجلیل شده در همایش بزرگداشت مقام معلم
کانون مدارس اسلامی در راستای تحول سیاست‌های خود به منظور بزرگداشت مقام معلم در 6 اردیبهشت ماه سال 1397 همایش برگزار می‌کند و همانند سال‌های گذشته مفتخر است از الگوهای عرصه تعلیم و تربیت اسلامی تجلیل به عمل آورد. شخصیت‌هایی که مورد تجلیل قرار می‌گیرند: مرحوم شیخ عباسعلی اسلامی، سید صادق حجازی، دکتر عبدالوهاب طالقانی، حاج ابراهیم عسگریان و دکتر لطف‌ا... مهدوی هستند که خلاصه‌ای از زندگینامه و سوابق اجرایی علمی، مدیریتی و تلاش‌های مخلصانه آنان در حوزه تعلیم و تربیت تقدیم می‌شودسید صادق حجازی در سال 1300 شمسی در خانواده فرهنگی در استان همدان چشم به جهان گشود. او پس از اتمام تحصیل و با مدرک فوق‌دیپلم به استخدام آموزش‌وپرورش درآمد. سید صادق حجازی، از سال 1322 به‌عنوان معلم ریاضی و پس‌ازآن در کسوت مدیر مدرسه به مردم خدمت کرد.
سید صادق حجازى
درباره نحوه آغاز فعالیتهای انقلابی خود می‌گوید: «نحوه ورود به فعالیت‌هاى سیاسى ما با آمدن آیت‌ا... مدنى به همدان که ما در خدمت وی بودیم، شروع شد و ما به پیروى از منویات مقدس ایشان به مبارزه با رژیم پهلوى پرداختیم. درعین‌حال مبارزات ما موردتوجه ساواک قرارگرفته بود. مبارزات ما به رهبرى آیت‌ا... مدنى در همدان شروع شد، زمانى که ایشان با انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى به مخالفت پرداخت، ما نیز با وى همراه و پیرو او بودیم؛ به همین سبب موردتوجه ساواک قرار گرفتیم و آن‌ها ما را خواستند و تهدید کرد[ند] و پرونده تشکیل دادند».
وی درزمینۀ تربیت به همان اندازه که دقت را پیشه خودساخته بود، در موضوع تعلیم هم حساسیت و توجه بسیاری داشت. رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال 1387 در نکوداشت این معلم خستگی‌ناپذیر پیامی صادر کرده بودند که در بخشی از آن پیام آمده بود: «این‌جانب ایشان را از ده‌ها سال پیش همواره به ویژگی‌های ممتاز شناخته و قدردان وجود بابرکت ایشان بوده‌ام و هستم. خداوند این مرد مؤمن با اخلاص را محفوظ دارد و جوانان آموزش‌وپرورش را توفیق ثبات قدم و اخلاص عنایت فرماید.»
سید صادق حجازى ازجمله مبارزان همدان علیه رژیم پهلوى بود که با ورود آیت‌ا... مدنى به همدان در سال 1341، همواره و در همه‌جا و تمام صحنه‌هاى مبارزه در کنار وى بود و درواقع نقش میزبانى او را بر عهده داشت. در اسناد ساواک گزارش‌هاى متعددى وجود دارد که از مبارزات وى علیه رژیم پهلوی و رابطه تنگاتنگ او با آیت‌ا... مدنى حکایت دارد.
سید صادق حجازی علاوه بر مبارزه با رژیم پهلوی، با گروه‌های چپ و مارکسیست‌ها هم مبارزه می‌کرد. چنانکه خود می‌گوید: «فعالیت چپى در فرهنگ چندان رونقى نداشت؛ تعداد معدودى از آنان جلسه‌اى داشتند. یک روز یکى از آن‌ها که از دبیران باسابقه همدان بود، به بنده گفت ما یک جلسه‌هایى داریم، شما بیاید اینجا. ما هم رفتیم، دیدیم سه چهار نفر دیگر هم بودند. یک نامه خواندند که کمیته شماره 125، همه‌اش الکى بود و دو تا کمیته هم نداشتند و جوان‌ها را فریب مى‌دادند. گفتم آقاجان اول بگویید ببینم هدفتان چیست، من بدانم چه مى‌خواهید بکنید. دیدند من اصلاً جلوى دیگران را هم مى‌گیرم گفتند: نه باید جلسه تشکیل بدهیم، اسم بنویسید، بعد به شما مى‌گوییم. خلاصه ما هم جلسه‌شان را به هم زدیم و آمدیم به دیگران هم گفتیم که این‌ها دروغ مى‌گویند.»
در سال 1341 با آمدن آیت‌ا... مدنى به همدان و مبارزه وى با رژیم پهلوى، فعالیت سیاسى حجازى نیز آغاز شد. حجازی درباره شروع فعالیتهای مبارزاتی خود مى‌گوید: «نحوه ورود به فعالیت‌هاى سیاسى ما با آمدن آیت‌ا... مدنى به همدان که ما در خدمت وی بودیم، شروع شد و ما به پیروى از منویات مقدس ایشان به مبارزه با رژیم پهلوى پرداختیم. درعین‌حال مبارزات ما موردتوجه ساواک قرارگرفته بود. مبارزات ما به رهبرى آیت‌ا... مدنى در همدان شروع شد، زمانى که ایشان با انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى به مخالفت پرداخت، ما نیز با وى همراه و پیرو او بودیم، به همین سبب، موردتوجه ساواک قرار گرفتیم و آن‌ها ما را خواستند و تهدید کرد]ند[ و پرونده تشکیل دادند.» ازآن‌پس فعالیتهای سید صادق حجازی به‌شدت تحت کنترل قرار می‌گیرد.
حجازى علاوه بر همراهى و همکارى با روحانیون بیشتر مبارزاتش درزمینۀ تعلیم و تربیت و آموزش نسل جوان جامعه بر اساس تربیت و اخلاق اسلامى بود که رژیم پهلوی هم از این نظر نسبت به وى حساس شده بود. او دراین‌باره مى‌گوید: «ما یک جلسه فرهنگى داشتیم که در آن دانشآموزان و دانشجویانى که قبلاً محصل خود ما بودند، شرکت مى‌کردند و حدود بیست ـ سى نفر بودند، البته به‌طور مخفى در را باز مى‌کردیم، مى‌آمدند درون منزل و در یک اتاقى براى آن‌ها درباره مباحث اخلاقى و فرهنگى صحبت مى‌کردیم، سعى مى‌کردیم که جنبه مبارزاتى نباشد تا بتوانیم جلسه را ادامه بدهیم و این جلسه را ما داشتیم تا روزى که تبعید شدیم.»
منزل سید صادق حجازی یکی از مراکز اجتماع انقلابیون بود و این موضوع هم حساسیت ساواک را برانگیخته بود. وی در این رابطه می‌گوید: «منزل ما محلى براى گردهمایى انقلابیون و روحانیون بود. آقایان علما که به خانه ما مى‌آمدند، غالباً از مبارزان بودند؛ آقاى ربانى شیرازى، آقاى مدنى که همیشه منزل ما بودند، دوستان ایشان که از مبارزان با طاغوت بودند، همیشه در منزل ما بودند. ایشان در جلسه‌هایى که در منزل ما و دیگر مبارزان تشکیل مى‌شد، تمام مطالب رژیم طاغوت، پدر و پسر پهلوى را به اسم معاویه و یزید، توجیه مى‌کرد]ند[ و توضیح مى‌دادند.»
کنترل شدید ساواک، سید صادق حجازی را از مبارزه بازنداشت و او در مدارس نیز به فعالیتهای انقلابی خود ادامه داد. تا اینکه این فعالیت‌ها منجر شد در 23 مهرماه 1349، از سوى کمیسیون حفظ امنیت اجتماعى همدان، به اتهام اخلال در نظم، به یک سال و نیم تبعید در ایرانشهر محکوم شود. وى درباره جریان و مدت تبعیدش به شهرستان ایرانشهر مى‌گوید: «روز نهم آبان 1349 مأموران ساواک به مدرسه علمى آمدند، ما را بردند ژاندارمرى و آنجا گفتند شما باید به ایرانشهر بروید. یک سال اولش به‌صورت تبعید بودم؛ اما بعداً به فرهنگ آنجا منتقل شدم و یک سال هم به این نحو آنجا ماندم و بعداً در دادگاه تجدیدنظرخواهی، بى‌گناه شناخته شدیم و به همدان بازگشتیم.» سید صادق حجازی بعد از بازگشت از تبعید به مبارزات خود علیه رژیم پهلوی ادامه داد.
حجازى ضمن اداره جلسه فرهنگیان، بافرهنگیان دیگر همچون سید کاظم اکرمى، برادران قایمى و آزادیان نیز ارتباط داشت. علاوه بر جلسات دانش‌آموزى، جلسه دیگرى از سوى فعالان سیاسى فرهنگى و بازار تشکیل مى‌شد. در این جلسه، آقایان متکلم، سید صادق حجازى، برادران قایمى و تعدادى از بازاریان، ازجمله محمدابراهیم درفشى، برادران حسینى (دباغ)، سراج و یزدى، در آن شرکت داشتند. در این جلسه، هماهنگى‌هاى لازم براى فعالیت در سطح شهر همدان و چگونگى استفاده از امکانات مالى و معنوى افراد به عمل مى‌آمد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، نظام ارباب‌ورعیتی در ایران، تااندازه‌ای محدود و از اقتدار خوانین و ملاکین کاسته شد. در این میان اعتراضات در همدان بالا گرفت. آیت‌ا... مدنى براى جلوگیرى از هرگونه اغتشاش و ناآرامى، اعلامیه‌اى خطاب به دهقانان و روستاییان در 18 اسفندماه 1358 صادر کرد و آنان را به حفظ آرامش و سپردن امور به حکومت براى احقاق حق خود دعوت کرد. سید صادق حجازى که نویسنده اعلامیه بود، درباره چگونگى صدور این اعلامیه مى‌گوید: «عده‌اى از رعایا که با مالک روستاى خود اختلاف داشتند و ادعاى تقسیم اراضى مکانیزه مالک را مى‌کردند، در ستاد، خدمت آیت‌ا... مدنى رسیدند و پس از بیان موضوع قرار شد که از سى هکتار زمین مکانیزه، بیست هکتار به رعایا و ده هکتار در اختیار مالک بماند. فرداى آن روز مالک مذکور پیش بنده آمد و جریان را توضیح داد که اگر چنین کارى بشود، رعایاى دیگر نیز مابقى را متصرف و چاه‌هاى آب را تخریب مى‌کنند. من گفتم که باید خود آیت‌ا... مدنى در این مورد تصمیم بگیرد. از طرف دیگر دیدم حرف مالک زمین‌ها حسابى است؛ به همین دلیل، دونفری پیش آیت‌ا... مدنى رفتیم؛ وى در همان ابتدا ناراحت شد و اجازه ادامه بحث را نداد؛ اما فرداى آن روز که آقاى مدنى منزل ما بود، گفتم حاج‌آقا آن بنده خدا دیروز حرف درستى مى‌خواست بزند، شما توجه نکردید؛ او منظورش این بود که ما اگر آن بیست هکتار را به رعیت بدهیم، دیگران در ده مى‌ریزند چاه‌هاى آب را پر از سنگ مى‌کنند، موتورها را مى‌شکنند و دیگر کشت نمى‌شود. الآن امام دستور داده کشت غله بشود، ما گندم احتیاج داریم؛ ایشان نیز متوجه قضیه شد. من یک اعلامیه‌اى نوشتم و ایشان پس از خواندن، آن را امضا کرد و سپس اعلامیه توسط خود ما و مالکین در روستاها توزیع گردید.»
پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب در پی درگذشت آقای سید صادق حجازی
بسم‌ا...الرّحمن‌الرّحیم
جناب حجت‌الاسلام آقای حجازی دامت‌توفیقاته
درگذشت عموی گرامی‌تان مرحوم آقای سید صادق حجازی رحمت ا... علیه را که از صلحای اخیار و انقلابیون قدیمی و دارای بیش از نیم‌قرن خدمت فرهنگی بودند به جناب‌عالی و والد مکرّم و خاندان و بازماندگان آن مرحوم تسلیت عرض می‌کنم و علوّ درجات ایشان را از خداوند مسألت می‌نمایم.
سید علی خامنه‌ای
۷ بهمن 1396
لطف ا... مهدوی
تولد: 1343، آمل (مازندران)؛
شماره شناسنامه: 218؛
نام پدر: فتح ا...؛
شغل: استادیار – عضو هیئت‌علمی دانشگاه فرهنگیان تهران.
مدارک تحصیلی:
- دیپلم علوم تجربی از آمل؛
- فوق‌دیپلم از تربیت‌معلم بابل؛
لیسانس زیستشناسی از دانشگاه گیلان (رشت - معدل 35/ 17)؛
فوق‌لیسانس زیستشناسی از دانشگاه خوارزمی تهران (معدل – 50/ 17)؛
دکتری تخصصی زیستشناسی با گرایش فیزیولوژی D.ph با معدل 45/ 17 از واحد علوم و تحقیقات – تهران (تمامی مدارک با معدل الف و نمره تز 5/ 19)؛
تألیف چند کتاب و مقالات علمی – پژوهشی ISSN - ISI – ISC در مجلات و کنگرههای علمی داخلی و بینالمللی؛
- هشت سال عضو هیئت‌علمی نیمه‌وقت دانشگاه آزاد اسلامی قائم‌شهر؛
- چند سال عضو هیئت‌علمی دانشگاه فنی و حرفهای تهران.
مسئولیت‌های اجرایی:
مدیرکل تربیت‌معلم در وزارت آموزش‌وپرورش – تهران؛
معاون پژوهش و برنامهریزی اداره کل آموزش‌وپرورش استان مازندران؛
مدیریت در خارج – مسئول مراکز آموزشی جمهوری اسلامی ایران در 12 کشور آسیای میانه و روسیه و ترکیه؛
معاون آموزشی و معاون پژوهشی در دانشگاه قائم‌شهر؛
مسئول دبیرخانه زیستشناسی کشوری در وزارت آموزش‌وپرورش؛
سرگروه آموزشی دبیران زیستشناسی استان مازندران؛
دبیر انجمن علمی زیستشناسی استان مازندران؛
حداقل حدود 20 سال دبیر زیستشناسی و مدرس در مراکز تربیت‌معلم و فنی و حرفهای و دانشگاه‌های استان مازندران و تهران؛
دبیر شورای هماندیشی استادان در سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان و در دانشگاه فنی و حرفهای؛
رئیس کمیته برنامهریزی درس زیستشناسی دانشگاه و...؛
حضور بسیجی و داوطلبانه در جبههها (رزمنده و ایثارگر)
فرمانده چند پایگاه بسیج (وزارتخانه و مساجد)
فرمانده گردان عاشورا؛
بسیجی نمونه استان؛
دبیر هماندیشی بسیجیان سپاه ناحیه آمل و عضو اصلی هیئت رزمندگان؛
عضو اصلی سه‌نفره شورای نگهبان در انتخابات شهرستان آمل؛
کاندیدای مجلس دوره هفتم شهرستان آمل (مازندران).
سید عبدالوهاب طالقانی اصفهانی
تولد:
بیستم فروردین 1309 در شهر اصفهان دیده به جهان گشود.
تحصیلات:
دوران ابتدایی در مدرسه عالیه اصفهان و پس‌ازآن به حوزه علمیه اصفهان راه یافت تا سال 1333 و در همین سال با گواهی تصدیق مدرسی از مدرسه عالیه سپهسالار به استخدام آموزش‌وپرورش درآمده و در حال کارمندی آموزش‌وپرورش به اخذ لیسانس و فوق‌لیسانس در سال 1348 و دکتری علوم قرآن در سال 1354 از دانشکده الهیات (دانشکده علوم معقول و علوم منقول سابق) نائل گردید.
نکات قابل ذکر:
- قبل از استخدام در آموزش‌وپرورش در ضمن تحصیل در حوزه، در مدارس جامعه تعلیمات اسلامی به تدریس اشتغال داشته است. سال 1336 (درحالی‌که استخدام آموزش‌وپرورش بوده و دانشجوی سال دوم الهیات) با استفاده از بورس به دانشگاه آمریکایی بیروت رفته و یک سال دوره تعلیم و تربیت و روانشناسی گذرانده است.
- در ابتدای همین سفر توفیق یافت تا به محضر مبارک علامه شرف‌الدین مشرف شود و دو شبانه‌روز در صیدا مهمان معظم له باشد.
سوابق آموزشی و کاری:
سال 1343 با گرفتن امتیاز تأسیس دبیرستان ملی حکیم سنایی، دبیرستان آبرومندی دایر نمود و سه سال اول با دعوت از مرحوم دکتر محسن هشترودی جهت سخنرانی و معرفی مدرسه بر وزانت این مدرسه افزون نمود.
این مدرسه با موفقیت چشمگیر سالها به کار خود ادامه داد تا سال 1357 با شروع انقلاب، این مدرسه و مدارس دیگر به نحو دیگر تغییر یافتند و ایشان با پیشنهاد مرحوم علامه مطهری و کسب اجازه شرعی از مرحوم امام (توسط آیت‌ا... سید محمدباقر ابطحی) در اسفند 1357 به‌عنوان استاندار شهرکرد و چهارمحال و بختیاری منصوب گردید.
تیرماه سال 1358 با پایان یافتن مأموریت استانداری، چند ماهی به‌عنوان مشاور و بازرس مرحوم محمدعلی رجایی؛ وزیر آموزش‌وپرورش وقت در جنوب به انجام‌وظیفه اشتغال داشته و سرانجام با حکم مرحوم رجایی به‌عنوان مدیرکل دفتر ارزشیابی و گزینش وزارتی منصوب گردید.
سال 1363 درحالی‌که در آموزش‌وپرورش قم تدریس مینمود به‌افتخار بازنشستگی نائل آمد. پس‌ازآن از ابتدای بازنشستگی به‌عنوان نماینده سازمان حج و زیارت راهی عربستان شد. محل اقامت و فعالیت او شهر جده بود و پس از چهار سال اقامت در آنجا، از سال 1367 به مدت سه سال به علت قطع رابطه ایران و عربستان به ایران بازگشت و در این مدت به امر و دستور حضرت آیت‌ا... العظمی گلپایگانی، رئیس دارالقرآن الکریم در قم شد. در این مدت همه‌ساله در 27 رجب جشن بزرگ بعثت، کنفرانسی بسیار عظیم و باشکوه به نام کنفرانس تحقیقاتی علوم و معارف قرآن با حضور آیات عظام و مدرسان و دانشمندان علوم قرآنی دایر مینمود.
پس از برقراری روابط دو کشور در فروردین 1370 به عربستان بازگشت و سرانجام آذر 1373 با اتمام مأموریت راهی وطن شد.
دیدارهای تاریخی و علمی آقای سید عبدالوهاب طالقانی
1. ملاقات با علامه سید شرف‌الدین، صاحب کتاب «المراجعات» در صور و صیدای بیروت و بیتوته در منزل ایشان دو شبانه‌روز در سال 1336 و بازدید از فعالیتهای فرهنگی ایشان از مدرسه شبانه‌روزی جعفری؛
2. سال 1349 در اولین سفر حج، ملاقات با شیخ احمد شنقیطی، صاحب تفسیر «ایضاح القرآن بالقرآن» (در 6 جلد) در مدینه منوره؛
3. ملاقات در سال 1350 با آقای صبحی الصالح، صاحب کتاب «المباحث فی علوم القرآن» و تألیفات دیگر در بعلشمیه بیروت – واسطه ملاقات علامه فقید امام موسی صدر بودند؛
4. سال 1352 ملاقات با محمدحسین ذهبی، صاحب کتاب «التفسیر و المفسرون» در دانشگاه الازهر قاهره و همچنین ملاقات با شیخ محمد محمد فحام؛ رئیس دانشگاه الازهر قاهره در همین سال.
5. سال 1354 ملاقات با حاجیه‌خانم امین در خدمت علامۀ عارفِ واصلِ فقیدِ مفسر علامه طباطبائی در اصفهان.
6. ملاقات با مرحوم الهی قمشهای؛ دانشمند متفکر مفسر، مواقعی که به اصفهان میآمدند برای دیدار مرحوم آیت‌ا... حاج‌آقا رحیم ارباب.
7. ملاقات و مصاحبه طولانی با علامه محمدجواد مغنیه، صاحب تفسیر قرآن در اصفهان و از اصفهان به قم.
8. برگزاری جلسات متعدد در منزل آیت‌ا... علامه بزرگوار محمدحسین طباطبائی جهت استفاده و تکمیل مباحث رساله دکتری به‌اتفاق آیت‌ا... سید محمدباقر موحد ابطحی (پسرخاله و برادر همسر ایشان) صاحب کتاب «المدخل الی التفسیر الموضوعی».
9. در دورانی که ریاست دارالقرآن کریم آیت‌ا... گلپایگانی را بر عهده داشت (در دوران قطع رابطۀ سیاسی ایران با عربستان بالاجبار به ایران برگشت. از سال 1407 هجری در دارالقرآن به خدمت مشغول شد.) 6 سال به طور مرتب در 27 رجب؛ روز بعثت پیامبر اعظم(ص) کنفرانس علوم قرآن و مفاهیم آن را تشکیل میدادند که از آقایان آیات عظام: جوادی آملی - مکارم شیرازی - جعفر سبحانی - فاضل لنکرانی - سید محمود هاشمی شاهرودی - علامه سید مرتضی عسگری - سید جعفر مرتضی عاملی - محمدتقی مصباح یزدی و دیگر اعاظم از حوزههای علمیه دعوت مینمودند، سروران ارجمند نامبرده با حضور در جلسات و سخنرانی بر وزانت جلسه میافزودند و نیز کارشناسان قرآن مانند مرحوم محمدهادی معرفت و حجج‌اسلام آقایان شهرستانی - سید علی میلانی - محمدمهدی آصفی - عبدالکریم بیآزار شیرازی – عبد المحمد آیتی مترجم - دکتر نفیسی - مهدوی راد و رسول جعفریان (مورخ) و دیگر کارشناسان قرآنی در این اجلاس شرکت می‌کردند.
در مراجعت به اصفهان عدهای از اعضای هیئت‌مدیره بنیاد فرهنگی حضرت امام محمدباقر(ع) با توجه به آشنایی زیادی که با ایشان داشتند به دیدنشان آمدند و از وی رسماً دعوت نمودند که با این بنیاد فرهنگی همکاری کند. دعوت ایشان پذیرفته شد و رسماً از فروردین 1374 به‌عنوان مدیرعامل و رئیس پیش‌دانشگاهی بنیاد مشغول به فعالیت گردید.
پس از ده سال با انتخابات مجدد هیئت‌مدیره، فرد دیگری مدیرعامل گردید و ایشان فقط به‌عنوان رئیس پیش‌دانشگاهی به انجام‌وظیفه اشتغال داشت و تاکنون که اردیبهشت 1397 هست تقریباً 23 سال است که در بنیاد فعالیت مینماید.
اشارهای کوتاه به مسافرتهای علمی – فرهنگی
1- فرودین 1349 با برنامهریزی عدهای از مدیران مدارس ملی تهران همراه آن‌ها جهت بازدید مدارس آمریکا و اطلاع از وضع تعلیم و تربیت آن سرزمین به مدت یک ماه در ایالات مختلفِ از مدارس بازدید شد. در پایان سفر، جدای از دوستان به کشورهای آلمان، فرانسه، انگلیس مسافرت نمود و پس‌ازآن راهی ایران شد.
2- سال 1350 مجدداً به مدت 40 روز با استفاده از بورس آموزش‌وپرورش در دانشگاه آمریکایی بیروت دورهای را گذرانده و در همین سفر دوست دیرینه خود امام موسی صدر را چندین بار ملاقات نموده و با وساطت ایشان در یکی از محلات بیروت با آقای صبح صالح ملاقات و دیدار داشتند.
3- سال 1352 جهت تکمیل رساله دکتری خود به مصر سفر نمود و در دانشگاه الازهر قاهره با رئیس دانشگاه و آقای محمدحسین ذهبی مصاحبه‌ای طولانی داشت.
شیخ عباسعلی اسلامی
«جناب‌عالی و خانوادۀ اسلامی متأثر نباشید این گرفتاری‌ها به‌زودی ان‌شاءا... رفع می‌شود و بزرگواری و «نیک‌نامی» برای آقای اسلامی باقی می‌ماند.» (جوابیه امام خمینی(ره) به فرزند شیخ عباسعلی اسلامی دربارۀ حبس پدرش توسط نیروهای ساواک، 1343)
سال 1275 (هـ . ش) در شهر سبزوار پا به عرصۀ حیات گذاشت.
پس از فراگیری علوم اولیه در شهر سبزوار، از محضر استادان و عالمان بزرگی همچون آیت‌ا... میرزا مهدی اصفهانی، آیت‌ا... آقازاده کفایی، آیت‌ا... حاج‌آقا حسین قمی در حوزۀ علمیه شهر مشهد کسب فیض کرد.
پس از پایان دوران تحصیل در مشهد به زادگاه خود شهر سبزوار بازگشته و کلاس‌های آموزش قرآن و تبلیغ معارف اسلامی را تشکیل داد.
در سال 1305 (هـ . ش) راهی دیار عراق شد تا از محضر بزرگان به‌ویژه شیخ آقابزرگ تهرانی بهره جوید.
در نجف، آشنایی با نجم العلما روحانیِ مشهور شهر لکهنوی هندوستان سبب شد که به پیشنهاد وی برای تقویت مدارس مذهبی هندوستان و افزایش آگاهی خود و کسب تجربه، در سال 1313 (هـ . ش) به کشورهای هندوستان و برمه سفر کند و با کوله باری از تجربه و افزایش اندوخته‌های خود در سال 1318 (هـ . ش) به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید.
اقامت در تهران و همکاری بازاریان با وی و تشکیل جلسه‌های امربه‌معروف و نهی از منکر و مبارزه با بدحجابی و تبلیغ علیه مظاهر فساد باعث شکل‌گیری جلسه‌های «جمعیت پیروان قرآن» شد.
مجموعه سخنرانی‌های او دربارۀ حجاب با استقبال کم‌نظیر مردم مواجه شده بود و با کمک فدائیان اسلام به فعالیتهای خود وسعت بخشید تا جایی که بازاریان تهران هم به این امر واکنش نشان داده و با ایشان همراهی نمودند.
نخستین کلاس‌های «جمعیت پیروان قرآن» در منزل شیخ عباسعلی اسلامی برگزار شد. جلسه‌های جمعیت پیروان قرآن به‌طور دائمی در منازل افراد تشکیل می‌شد.
استقبال مردم، او را به این فکر واداشت که مجوز یک مدرسه غیردولتی را کسب کند و سرانجام در سال 1328 (هـ . ش) توانست امتیاز یک مدرسه را از سوی وزارت فرهنگ دریافت کند و نخستین مدرسه با عنوان مدرسۀ جعفری اسلامی را در میدان وحدت اسلامی تأسیس کرد.
باز شدن دروازه‌های تمدن به‌زعم رژیم طاغوت و ورود فرهنگ غربی و حذف تربیت و اخلاق اسلامی و مذهبی از نهاد آموزشی کشور او را به عزم خویش مصمم کرد تا با گنجاندن اصول اسلامی و دینی در دروس خود و تدوین کتاب‌ها و جزوه‌های درسی در راستای تعالیم دین و حاکم ساختن فضای مذهبی بر مدارس جامعه تعلیمات -که اکنون با گذر زمان به 180 مدرسه رسیده است- خلأ جایگاه علوم اسلامی در دروس مدارس آن زمان را پر کند.
تلاش‌های مجاهدانه و شبانه‌روزی شیخ عباسعلی اسلامی در ایجاد فضا و فرهنگ دینی در مدارس تا بدان جا بود که سبب استقبال خانواده‌های متدین و مذهبی از این مدارس شد.
حضور بزرگان و علمای درجه اول آن زمان در این مجموعه سبب بالا رفتن کیفیت آموزش در این مدارس گردیده بود. اغلب مبارزان و انقلابیون که سرسختانه با رژیم پهلوی در ستیز بودند از دانشآموزان و فارغ‌التحصیلان این مدارس بودند.
مردی که به گواه سازمان امنیت پهلوی، بیش از 4 دهه فعالیت مبارزاتی در شهرهای مختلف و به‌خصوص در تهران داشته است.
ارتباط بسیار نزدیک وی با آیت‌ا... کاشانی و نواب صفوی ایشان را بیشتر به تودۀ مردم نزدیک کرد. تا جایی که به توصیه آیت‌ا... کاشانی به شهرهای مختلف سفر می‌کرد و با سرزنش رضاشاه در مورد واقعۀ کشف حجاب و تغییر لباس، زمامداران کشور را نوکران آمریکا و انگلیس معرفی مینمود.
کارنامه مبارزاتی شیخ عباسعلی اسلامی سراسر وعظ و خطابه علیه رژیم پهلوی است.
اولین دستگیری عباسعلی اسلامی به دنبال تیراندازی به شاه در دانشگاه تهران در بهمن‌ماه 1327 (هـ . ش) صورت گرفت. اسلامی که باوجود سوابق مبارزاتی بسیار موردتوجه ساواک بود به ظن دست داشتن در این سوءقصد دستگیر شد و مدتی بازداشت بود. در این میان تعدادی از وعاظ معروف تهران برای وساطت و مرخص نمودن شیخ عباسعلی اسلامی نزد شاه می‌روند و شاه اظهار می‌دارد که: «سه کیلو وزن پرونده حاج شیخ عباسعلی است که روی منبر به من فحاشی نموده و ناسزا گفته است».
جمعی از متدیّنان شهر بندر انزلی در بهمن‌ماه سال 1341 (هـ . ش) از آقای شیخ عباسعلی اسلامی دعوت نمودند جهت وعظ و ارشاد اهالی به آن شهر مسافرت نماید. وی دعوت آن‌ها را اجابت و در آن ایام که مصادف با ماه مبارک رمضان بود به ایراد سخنرانی در مسجد قائمیه آن شهر پرداخت. ایشان در سخنرانی خود سیاست‌های اعمال‌شده از طرف رژیم شاه را به‌شدت موردانتقاد قرارداد. مأموران امنیتی سراسیمه اقدام به دستگیری و بازداشت وی نمودند. وی پس از حدود یک ماه آزاد می‌شود.
پس از آزادی در روز عید فطر همان سال به محضر امام خمینی(ره) شتافت و هنگام سخنرانی حضرت امام خمینی(ره) در کنار ایشان حضور داشت.
مساجد از بزرگ‌ترین کانون‌های دفاع از فرهنگ اسلام در آن زمان به شمار می‌رفت و شیخ عباسعلی اسلامی از این ظرفیت به‌خوبی بهره می‌جست و با نطق‌های کوبنده و صراحت کلام به دفاع از مقدسات اسلامی در برابر توطئه‌ها و نغمه‌های ضد دینی می‌پرداخت.
بنا بر گزارش‌های ساواک و اسناد موجود در مرکز بررسی اسناد وزارت اطلاعات، تلاش‌های مستمر و بی‌وقفه شیخ عباسعلی اسلامی در اعتراض به تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی در سال 1341 (هـ . ش) با سخنرانی در محافل مختلف علیه این مصوبه و نیز یاری جستن و دعوت از جامعه وعاظ تهران ازجمله مرحوم حجت‌الاسلام فلسفی در تبیین یک اعلامیه مشترک اعتراض خود را نسبت به این لایحه اعلام و سرانجام تلاش ایشان به بار نشسته و دولت مجبور به لغو این لایحه می‌شود.
حضور پررنگ شیخ در قیام پانزده خرداد باعث دستگیری وی در پانزده خرداد 1342 (هـ . ش) می‌شود و پس شش هفته آزاد می‌شود و در اوایل مردادماه به دیدار مرادش حضرت امام خمینی(ره) می‌رود.
ایشان با تأسیس مدارس جامعۀ تعلیمات اسلامی و فراگیر نمودن آن در کل کشور پرچمی را برافراشت که بنا به فرمودۀ رهبر معظم انقلاب «از مدارس پیشرو و پیش‌قراول در دوران غربت اسلام بوده است».
ماه صفر به پایان می‌رسد. شهادت امام هشتم در آخرین روز این ماه، پایان دو ماه سوگورای است. از آغاز محرم، سرشک غم باریده‌ایم، تا عاشورا، اربعین، بیست‌وهشتم صفر و سرانجام روز شهادت حضرت رضا(ع). اینک جهان تشیع در سوگ غریب خراسان است، والامردی که در راه آرمان و برای کسب خشنودی حضرت حق، شکیبا و استوار، رضای الهی را به جان پذیرفت و رهروان طریق توحید را تا رسیدن بر قله‌های شرف و وادی رستگاری رهنمون شد. هشتمین مظلوم، عصارۀ ایمان و هدف، آمیزه‌ای از دانش و تقوا، عبادت و بینش، مبارزه و پایداری و اراده و همت بود. او، هر چند در اوج عزت و جلال، اما اسیر ظلم مأمون بود؛ آن‌گونه که گاهی از خدایش، مرگ می‌طلبید.
آه از آن انگور مسموم، که رضای آل محمد علیهم السلام را به رضوان برد!
وای از آن زهر جفا که امام جواد را یتیم کرد!
