اخلاص شهدا باید نصب العین ما باشد

غلامعلی حداد عادل

در جمهوری اسلامی هدف تربیت نسل بااخلاق، باایمان، پاکیزه، دانشمند، خدمتگزار، مردمی، دلسوز به حال کشور است

به گزارش روابط عمومی کانون مدارس اسلامی، پنجمین همایش بزرگداشت مقام معلم و تجلیل از پیشکسوتان تعلیم و تربیت، در محل سالن همایش‌های مجتمع آموزشی معلم در روز پنجشنبه 5 اردیبهشت‌ماه 1397 با شعار «معلم؛ پیام‌آور تربیت اسلامی» برگزار شد. در این مراسم که با حضور دکتر غلامعلی حداد عادل؛ رئیس هیئت‌امنای کانون مدارس اسلامی، فرشیدی؛ دبیر کل کانون و رئیس آموزش‌وپرورش منطقه دو تهران و مؤسسان و مدیران مدارس اسلامی شهر تهرا ن برگزار شد، از پیشکسوتان عرصۀ تعلیم و تربیت اسلامی قدردانی شد.

در این مراسم از مرحوم صادق حجازی، مرحوم عباسعلی اسلامی، دکتر عبدالوهاب طالقانی، دکتر مهدوی، حاج ابراهیم عسگریان همچنین از سجاد حسین منتظری از کشور پاکستان تجلیل شد. در ضمن به مدارس اسلامی لوح عضویت کانون مدارس اسلامی اهدا گردید.

خدمت خواهران و برادران ارجمند سلام عرض می­کنم. روز و هفته معلم را گرامی می­دارم و سلام و درود می­فرستم به روح معلم بزرگ استاد شهید مطهری که الگوی همه معلمان در جمهوری اسلامی هستند. از مدرسه معلم که امروز میزان کانون مدارس اسلامی‌شده‌اند تشکر می­کنم و همین‌طور تشکر می­کنم از دوستانی که در برپایی این مجلس مؤثر و سهیم بوده­اند.

یک اشاره­ای می­کنم به اینکه این جمع ما یک جمع خدایی است وقتی من به چهره­های شما دوستان نظر می­کنم با آشنایی کم‌وبیشی که نسبت به شما دارم می­بینم که وجه مشترک همه ما که اینجا جمع شده­ایم تعلیم و تربیت اسلامی و قرآنی است. در انقلاب اسلامی، در جمهوری اسلامی هدف تربیت نسل بااخلاق، باایمان، پاکیزه، دانشمند، خدمتگزار، مردمی، دلسوز به حال کشور و ما نیز هدفی جز این نداریم. من هیچ احتمال نمی­دهم که در جمع حاضر و عموم اعضای کانون مدارس اسلامی کسی باشد که مدرسه داری را یک دکانی تلقی کرده باشد که دور باد از همه ما که بخواهیم به نام اسلام یک تجارتی بکنیم. از انقلاب و قرآن جیب خودمان را پرکرده باشیم و به فکر تجارت باشیم. آن نیت پاک همه شما مثل یک روح مطهر و مقدسی در این فضا حاکم است و امروز جمهوری اسلامی بیش از هر زمان دیگری به همین نیت­های پاک و اخلاص نیاز دارد. این انقلاب با اخلاص امام به وجود آمد. امام از اول برای خدا کار می­کرد.

در سال 1322 یکی دو سال بعد از سقوط و فرار رضاخان امام یک سفری به یزد می­کنند و از کتابخانه مرحوم آیت­­ا... وزیری دیدن می­کنند. آقای وزیری دفتر یادبود کتابخانه را می­آورند و امام یک مطلبی می­نویسند. این نوشته امام قدیمی­ترین سند سیاسی موجود از امام است که امام مطلب را با این آیه شروع می­کنند که: قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنى‌ وَ فُرادى‌ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ما بِصاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ عَذابٍ شَدِیدٍ [1]؛ که از زبان پیغمبر خطاب به مردم، خدا امر می­کند که بگو من فقط شما را به یک‌چیز نصیحت می­کنم که برای خدا قیام کنید، کارتان برای خدا باشد. اگر شد دسته‌جمعی که چه‌بهتر و اگر نشد فرادا به وظیفه­تان عمل می­کنید؛ اما هر کاری می­کنید برای خدا باشد. خوشا به حال شما که برای خدا مدرسه داری و مدرسه­سازی و مدیریت می­کنید و همین راه را ادامه بدهید. فضای مدارس غیردولتی را پاک نگه‌دارید؛ یعنی کاری بکنید که جامعه به این حرکت اعتماد بکند و فرزندانشان را مردم با خیال راحت به دست ما بسپارند. روز به‌روز وظیفه ما سنگین­تر می­شود شاید بعضی فکر کنید که هر چه از انقلاب بگذرد ریشه­هایش محکم­تر می­شود و بار روی دوش­ ما سبک‌تر می­شود؛ مثلاً اگر اول انقلاب شب و روز کار می­کردیم و جهادی کار می­کردیم الآن الحمدا... نیروها زیاد شدند و کارها مستقرشده است و حالا دیگر راحت باشیم و آسوده باشیم ولی حقیقت این است که برعکس است و هرچه زمان می­گذرد وظیفه ما سنگین­تر و بیشتر می­شود و بار مسئولیت بیشتر می­شود و راهی برای خدمت درازمدت، بهتر از کارآموزشی نیست. البته باید هرجایی که انقلاب احتیاج داشت ما به­عنوان واجب کفایی آنجا وارد میدان بشویم و مسئولیم؛ اما برای درازمدت کارآموزشی، تربیت نیرو بهترین کار است.

احساس می­کنم راجع به آموزش‌وپرورش در کشور کم صحبت می‌شود و یک حس نگران‌کننده‌ای دارم؛ یعنی وقتی به فراوانی بحث آموزش‌وپرورش در اخبار و مطبوعات و جامعه نگاه می­کنم، انگار که کسی یاد آموزش‌وپرورش نیست. این جای نگرانی دارد گویی گفتمان غالب و مسلط بر جامعه دیگر تعلیم و تربیت و آموزش‌وپرورش نیست حالا اقتصاد و بهداشت و ... خوب است ولی یادمان باشد که امام در همان سال­های 1341 و 1342 فرموده بودند که اگر شما دو تا دستگاه را به ما بدهید ما به مقصود خودمان می­رسیم یکی تبلیغات و رادیو و تلویزیون و یکی دیگر آموزش‌وپرورش، حالا آموزش‌وپرورش به دست اسلام و انقلاب اسلامی افتاد، حالا چقدر ما راجع به آموزش‌وپرورش حرف می­زنیم، مسائل آموزشی و پرورشی چیست. من امسال واقعاً حس کردم که باید یک‌حرفی زد، یک تلنگری زد. یک اشاره­ای کرد. با همه گرفتاری­ها در حدود 70-80 صفحه طرح بعضی مسائل کردم و ویرایش کردم، بازخوانی کردم، نظارت بر چاپ کردم و خودم امضا کردم و برای تعدادی از نمایندگان مجلس که مسئولیت مستقیم داشتند در کمیسیون­ها فرستادم. در وزارتخانه به بعضی­ها فرستادم، به هرجایی دستم رسید فرستادم. خواستم این حرف برسد که آموزش‌وپرورش مشکل دارد؛ خود معاونت نیروی انسانی آموزش‌وپرورش آمار داده است که تا چهار سال دیگر در حدود سیصد و هفتاد هزار نفر از آموزش‌وپرورش بازنشسته می­شوند. کل ظرفیت تربیت‌معلم در این چهار سال حدود هفتاد هزار نفر است حالا این سیصد هزار نفر دیگر از کجا می­آیند. چه دوره­هایی دیده­اند، چه آموزش­هایی دیده­اند، چطور می­توانند معلم خوبی باشند؛ یعنی همیشه ناراحتیم که چرا حق‌التدریس‌ها همین­طور از هرجایی جذب می­شوند بدون اینکه دوره تربیت‌معلم دیده باشند و بعد هم همیشه تربیت‌معلم ظرفیتش از نیاز ما به‌مراتب کمتر است و هیچ­وقت مثل امروز نبوده است.

یعنی این شکافی که بین ظرفیت امروز و نیاز است؛ این­ها مسائلی است که هیچ کجا راجع به آن صحبت نمی­شود. دانشگاه فرهنگیان تأسیس کرده­ایم، اقدام بسیار خوبی هم بوده؛ اما این دانشگاه استاد می­خواهد. ظرفیت می­خواهد، جذب نیرو می­خواهد که هیچ تناسبی با احتیاجات ندارد و همین‌طور مسائل دیگر. اکنون جمع ما که بخشی از مدارس غیردولتی هستیم به سهم خودمان باید بار را از دوش کشور برداریم و همه این اشکالاتی که سراغ داریم سعی کنیم که در مدارس خودمان نباشد. کانون مدارس اسلامی که با این نیت به وجود آمده است که این تجربه­ها مبادله شود ما باهم یکی شویم.

جان گرگان و سگان از هم جداست

متحد جان­های شیران خداست

یکی هستیم، صد تا اسم داریم، همه ما یک هدف‌داریم، اسم­هایمان فرق می­کند، بیاییم هر خوبی که آرزو داریم که همه مدارس داشته باشند فعلاً در مدارس خودمان عملی کنیم و کاری بکنیم که هیچ دانش­آموزی از این مدرسه خارج نشود مگر اینکه یک مدیر خدمتگزار این کشور باشد و در یکجایی برای این نظام و جمهوری اسلامی و این انقلاب آبرو باشد و گره­گشای کار مردم باشد؛ این نیت ماست.

آخرین نکته­ای که عرض می­کنم؛ انقلاب با چهل سال دوام در برابر طوفان­های سهمگین واقعیت خودش را به اثبات رسانده است که این انقلاب یک حقیقت بزرگ است. درست به همین دلیل دشمنان هم عزم خودشان را جزم کرده­اند و از دو راه به جنگ این انقلاب آمده­اند یکی اقتصاد و یکی فرهنگ. با تحریم، با فشار گلوی این ملت را می­خواهند بگیرند تا فقر و گرفتاری و بیکاری را به پای اقتصاد می­گذارند و همه هزینه­اش را به‌پای انقلاب می­گذارند. اجازۀ مبادله پول نمی­دهند آن‌وقت می­گویند این هم انقلاب اسلامی. می­آیند مذاکره می­کنند برجام را درست می­کنند؛ آنی که می­خواهند می­گیرند آنی که باید بدهند، نمی­دهند بعد هم همه این­ها را در اذهان مردم به‌پای انقلاب می­گذارند. از سوی دیگر با استفاده از فضای مجازی دائماً اذهان مردم را بمباران می­کنند یعنی به‌اندازه یک ارتش پشت سر این فضای مجازی آماده کرده­اند برای بمباران ذهن مردم. هر روزی با یک بهانه­ای ذهن مردم را درگیر می­کنند و می­گویند نشر دهید. یک کسی به یک خانمی تذکر می­دهد و فیلم­برداری می­شود حالا طراحی است، نیست، از این کارها زیاد می­شود، بعد تولید انبوه می­کنند و همه ذهن­ها می­رود سراغ این. ‌یکی نمی­گوید از حجاب دفاع کنید همه می­آیند به طرفداری از فردی که حکم خدا را زیر پا گذاشته است.

از طرف دیگر، قصۀ جنازه مومیایی رضاشاه مطرح می­شود، این تمام نشده قصۀ دیگری شروع می­شود؛ یعنی صبح تا شب سیاه نمایی، فشار، تبلیغات منفی از هیچ چیز نمی گذرند. مثلاً یک دانش آموز به سوالات به طور نامناسب جواب داده است، این می­شود خبر اول فضای مجازی و کل آموزش‌وپرورش را زیر سؤال می­برند. حالا چقدر انسان مؤمن و متعهد، شهید داده­های مخلص در تمام کشور دارند تلاش می­کند برای ارتقای کیفیت، هیچ‌کدام را منعکس نمی­کنند؛ اما یک نقطه مبهم و مشکل را یا جعل می­کنند یا پیدا می­کنند؛ این­ها فضاسازی است. کارهای غیراخلاقی، ضد دینی، ضد فرهنگی، ضد ایمانی است؛ این‌یک جریان است و یک جریان هم جریان اقتصادی که مثل دو لبۀ قیچی فرهنگ و اقتصاد را نشانه گرفته­اند اصلاً نباید فکر کرد که جنگ تمام‌شده است. یک جنگ خطرناک­تر، مرموزتر، مخفی­تر از جنگ هشت‌ساله در جریان است که هدف این جنگ این است که مردم را از پشت سر انقلاب و حضور درصحنه و پشتیبانی انقلاب مأیوس کند. فردی که مشکل اقتصادی دارد او را از این طریق بدبین کند و شخصی را که مشکل اقتصادی ندارد بافکرش و ذهنش ناامیدش کند؛ آن وقت هرچه مشکل اقتصادی بیشتر شود مشکلات فرهنگی بیشتر می­شود و هر چه مشکلات فرهنگی بیشتر بشود مشکلات اقتصادی بیشتر می­شود.

شما ملاحظه کنید همین‌که صحبت محدود شدن فضای مجازی شد، چه قیل و قالی راه افتاده است. هیچ‌کس نمی­گوید در این فضا چه اتفاقی دارد می­افتد؛ همه‌چیز ملعبه شده است. کِی دشمن این‌گونه در خانۀ ما بود! دشمن در تک‌تک جیب بچه­های ماست، از خانه گذشته است، کار سنگین و سخت است، این مدارس که شما اداره می­کنید هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی باید توسعه پیدا کنند. هیچ‌چیز فرق نکرده است خدا همان خداست، پیغمبر هم همان پیغمبر است. قرآن هم همان است، اسلام هم همان است، امام هم همان امامی است که بوده است، رهبری هم مثل امام است. راه هم روشن و معلوم است. خدا کند که ما فرق نکرده باشیم، راه روشن است و تکلیف هم روشن است و شهدا جلوی چشم ما هستند، راهشان را باید ادامه بدهیم. آن اخلاصی که شهدا داشتند که همه‌چیزشان را دادند باید نصب العین ما باشد.

برای همه آرزوی توفیق می­کنم ان­شاءا... که این کانون مدارس اسلامی روزبه‌روز قوت بیشتری بگیرد و به کمک آموزش‌وپرورش بیاید.

ان‌شاءا... که با همان توسعه کمی و کیفی روزافزون بتوانیم وظیفه­مان را انجام بدهیم.

پی‌نوشت‌ها:

[1] . سوره سبا، آیۀ 46.