در سوگ بانوی دمشق

ایران محمدی

می نویسم برای تو بانوی دمشق  

آی آینه تمام نمای صبر و ایثار! تو را چه بخوانم که نامت یادآور حماسه عاشورا و یادآور اسارت و غربت خاندان آل طاهاست تو را چه بخوانم که ای پرستوی پر شکسته!!  مرغ جانت دیگر در کالبد تن نمی گنجد و دل طلب می کند که به برادر بپیوندی. چشم برهم می نهی و به آغوش مادری می روی که تنها چهار بهار مهربانی هایش را لمس نمودی .

سلام بر تو که وارث مظلومیت پنج تن آل عبا بودی و مفسر همه آیه های غم و اندوه خاندان آل طاها   .

سلام بر تو روزی که عارفانه و عاشقانه عروج کردی و سلام بر خاندان پاکت باد.

زینب ای    یادگار   یاس و شقایق امان از دل پر از غم تو  

آه،ای ام المصائب، تمام داغ‌ها و سوگ‌ها، در حضور مصیبت‌های عظمای تو و از یاد می‌روند

تمام زمین وزمان بر کربلا می‌گریند و تمام کربلا داغدار سوز دل توست  

داغ اسارت تو بانو.!!! اندوه عظیمی است که هرگز  از یادها نمی رود 

زلف عفاف، رشته دامان  توست، آیات صبر، پایه ی ایمان توست 

ایثار و پـاکدامنی و عزم و اقتدار ، درسِ ِ دبستان توست 

به دریای پر از غم، امان از دلِ تو  زینب  به عمری همه غم و اندوه، امان از دلِ تو  زینب

ای قدِ خمیده کربلای خون چو بدیدی رأس بریده، امان از دلِ تو  زینب

ااگر از آسمان خون ببارد  بگوید دلِ عالم، امان از دلِ تو زینب

براستی امام سجاد علیه ‏السلام از دریای بی‏کران علم و فهم تو چه امواجی را دیده

و در سخنت چه چیزی را یافت که تو را «عالِمه غیر مُعلَّمه» خواند؟

ای آیینه زهرا نما زینب! لباس اسارت بر قامت تو شکسته دل حجت خدا را زینب!  

ای  زبان گویای علی علیه السلام در کوفه و شام. تو  به حق، زینب بودی، زینت پدر،نام زیبایت را جبرئیل از طرف خدا برایت به ارمغان آورد .

امام حسین علیه السلام  آخرین وداع به تو فرمود«یا اختاه لا تنسینی فی نافلة اللیل »: ای خواهرم! مرا در نمازهای شبت فراموش نکن.

نماز شب عارفانه ات حکایتی عشقی ملکوتی بود که زیباترین جلوه این عشق نمازی بود که  بادلی داغ دار کمری خمیده در شام غریبانه شهدای کربلا در کنار قتلگاه کربلا به جا آوردی !

, تو  مورد خطاب «نفس مطمئنه ای » بودی  که ندای «ارجعی » را با مقام بلند «راضیة مرضیة » لبیک گفت .

تو زینبی نواده پیامبر اعظم،همچون خدیجه علیهما السلام یاور دین خدا ، دختر سخنور و دانشمند علی،فرزند  عفیف و پارسای زهرا، یادگار قیام و پایداری محمد(ص) ، بانوی شایسته  تاریخ بشریت ،  . پرچم دار نهضت خونین کربلا، سیاستمدار آگاه به عصر خود و تنها حامی ولایت، دین و مکتب ، سلام بر تو در روز میلادو روز ی که از این جهان پر کشیدی ..

در سینه ات قلب علی علیه السلام  می تپید و در چشمانت فروز زندگی حسین علیه السلام  موج می زد، آنگاه که به کاخ یزید وارد شدی با گام هایی استوار... در برابر این همه صلابت و سترگی, یزید و ابن زیاد از تخت هایشان فرو افتادند.... . یزید در مقابل منطق سرخ تو-ناچیز شده -ای بانوی دمشق چه زیبا شکوه و عظمت کاخ ابن زیاد و یزید ملعون را شکستی و شادی شان به ترس و دلهره مبدل ساختی و آنها وعده عذاب الهی دادی !!!

ای  بانوی باعظمت   عالمه غیر معلّمه، عقیله بنی هاشم ، پرستار زخم های عاشورایی در مقام عصمت چیزی کم از معصومین نداشتی 

بدون حضور تو قیام خونین کربلا از یادها می رفت  .

تو تنها حامی امامی دلشکسته بودی که حجت خدا بود و تقدیر الهی بر این بود  که امام زین العابدین  علیه السلام زنده بماند تا زمین از حجت خداوند خالی نشود .هر بار که قصد جان امام سجاد را می نمودند این تو بودی با شجاعتی بی مانند خود را سپر جان عزیز یادگار حسین می نمودی .  

 ای، نیکو چهره و عالی مقام  در وقار و شخصیت مانند  خدیجه (علیهاالسلام) در حیا و عفّت همچون مادرت فاطمه (سلام الله علیها )، در رسایی و شیوایی بیان، مانند پدرت علی (علیه السلام)، در حلم و بردباری چون امام حسن (علیه السلام) و در شجاعت و قوّت قلب، مانند برادرت حسین بودی :

ارتباطت با خداوند آن گونه بود که حضرت سید الشهداء (علیه السلام) در روز عاشورا، هنگام وداع به خواهرش فرمود: «یا اختی لا تنسینی فی نافلة اللیل»؛ «ای خواهر! مرا در نمازهای شب، فراموش نکن

 در حجاب و عفاف یگانه روزگار بودی کسی از مردان، در زمان پدر او و برادرانت تا روز عاشورا، تو را ندیده بود .

زینب تو  در وادی صبر و استقامت، در اوج قله ایمان بودی،      ، همین بس که وقتی در برابر پیکر نورانی و خونین برادرت حسین ایستادی، رو به آسمان کردی و گفتی: «بار خدایا! این اندک قربانی و کشته شده در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیری

در جواب ابن زیاد ملعون که گفت  : معامله خدا را با برادرت حسین و اهل بیتت چگونه دیدی؟

ای آموزگار صبر جمیل ! فرمودی  «ما رایت الا جمیلا» جز زیبایی چیزی ندیدم.

 

ظالمان زورگویی کوفه و شام، فکر می کردند با قتل عام خانواده  پیامبر خدا ، خود را مالک همه دنیا میدانستند . ولی در نگاه ژرف تو ای زینب، آنان گور خویش را کندند و چهره نورانی اهل بیت روشن تر و نامشان جاودان و دین خدا زنده شد تو کربلا را  یک دانشگاه بزرگ به وسعت همه تاریخ مبدل ساختی   

ای زینب قهرمان و عارف، تو  از ورای قرون و اعصار سخن می گفتی  

ما رایت الا جمیلا . . . جز زیبا چیزی ندیدم) این کلام تو نردبانی است تا ملکوت اعلی

امروز سرزمین شام به نام تو می نازد سیده زینب 

مجاهدانی از ایران و عراق و افغانستان و.....برای دفاع از حرم تو عاشقانه لباس شهادت بر تن می نمایند ☘️

خوشا به حای شهدای مدافع حرم که به عشق بانوی دمشق شهید می شوند 

حجت خدا مهدی فاطمه از شیعیان می خواهد خدا را به حرمت تو سوگند دهند تا امر ظهور محقق شود☘️

بانوی دمشق مدافع ولایت بهترین سلام ها ی من و همه مومنان راستین خدا و ملائکه الله نثار روح مطهرت  ☘️